
Realizacja ''SPRAWY KLUCZOWE'' z roku 2020 Tomasza Drewicza, choć oszczędna w formie i materiałach, stanowi gęsty w znaczeniach komentarz do współczesnych napięć społecznych i kulturowych. Wykorzystując motyw klucza patentowego – przedmiotu powszedniego, ale symbolicznie silnie nacechowanego – artysta buduje metaforę dostępu, selekcji, a przede wszystkim ingerencji. Klucz, w tej interpretacji, staje się nie tyle narzędziem otwierającym, co elementem naruszającym porządek – infekującym system w celu jego przełamania. To przesunięcie znaczeniowe pozwala rozczytywać pracę jako interwencję w obszar mechanizmów kontroli i zamknięcia: społecznego, politycznego, symbolicznego. W szerszym kontekście możemy tu mówić o redefiniowaniu codziennych przedmiotów – zwłaszcza tych związanych z bezpieczeństwem i funkcjonalnością – poprzez ich symboliczne przekształcenia, by tworzyć instalacje, które stają się przestrzenią do refleksji nad napięciami między ochroną a opresją, dynamiką a impasem, funkcją a estetyką. W ''Sprawach kluczowych'' ta refleksja osiąga poziom szczególnego zintensyfikowania – klucz jako obiekt symboliczny wprowadza natychmiastowe skojarzenia z dostępem do tożsamości, dziedzictwa, pamięci czy wolności. Dlatego ''Sprawy kluczowe'' należy odczytywać nie tylko jako pracę o technicznej i politycznej funkcji dostępu, lecz także jako subtelną refleksję nad tym, czym jest różnorodność, kiedy przestaje być postulatem, a staje się realnym doświadczeniem obcości. W świecie, który coraz częściej konfrontuje się z niepokojem wobec inności, artysta oferuje nie komfort, lecz krytyczny dystans – wskazując, że prawdziwe otwarcie wymaga nie tylko klucza, ale również gotowości, by zmierzyć się z tym, co nieoswojone.

DREWICZ
TOMASZ |
POZNAŃUrodzony w 1982 roku w Obornikach Wielkopolskich. W latach 2001 - 2005 studiował na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechniki Poznańskiej. W latach 2004 - 2009 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu na Wydziale Edukacji Artystycznej uzyskując dyplom w dwóch specjalnościach: Promocja i Krytyka Sztuki oraz Pedagogika Sztuki. Dyplom w drugim zakresie obronił z Rzeźby w pracowni prof. Marcina Berdyszaka. Od roku 2009 pracuje na macierzystej uczelni – obecnie na stanowisku adiunkta w I Pracowni Rzeźby i Działań Przestrzennych. W roku 2014 uzyskał stopień doktora sztuki. | Mieszka i pracuje w Poznaniu. W swojej praktyce artystycznej zajmuje się przede wszystkim instalacją i obiektem. Często sięga również po inne media takie jak: fotografia, wideo a czasem również performance. Swoje realizacje nazywa ''zdӕrzeniami'', a do ich współtworzenia często zaprasza odbiorców. W swoich ostatnich pracach rozpatruje zagadnienia związane z problematyką Wolności i Wolnej woli, jak również Równowagi i Impasu. | Zrealizował wiele wystaw indywidualnych, między innymi ''Tie Break'' w MOS Gorzów Wielkopolski, ''Break point'' i ''Rozbrojenie jaźni'' w BWA w Olsztynie, ''Zdӕrzenie losowe'' w BWA Ostrowiec czy „Komfort termiczny” w MCSW ''Elektrownia'' w Radomiu oraz ''Podważenie'', ''Ciepłem'', i ''Zaraz wracam'' w Galerii AT w Poznaniu. Brał również udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą. | Publikuje teksty w magazynach polskich i zagranicznych. | Laureat stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego ''Młoda Polska'' w roku 2010 oraz Stypendium Artystycznego Miasta Poznania w roku 2011. | W roku 2025 uhonorowany Pierwszą Nagrodą - Nagrodą Rektora Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu w I Przeglądzie Twórczości Artystów Wielkopolski'2025. | Więcej o artyście i jego twórczości na stronie: www.tomaszdrewicz.art.pl



Obraz ''LOST GUITAR'' o wymiarach 100 x 100 cm, wykonany w roku 2023 techniką akrylową na płótnie, z elementami collage, jest syntetycznym ujęciem tematu muzycznego, rodzajem ''martwej natury'' z pogranicza abstrakcji. Oszczędna, geometryczna kompozycja i syntetyczna kolorystyka tworzą swoistą harmonię, przywołując skojarzenia z dziełami znanych mistrzów – przedstawicieli kubizmu i abstrakcjonizmu geometrycznego, mimo iż kubizm i abstrakcja geometryczna są odrębnymi kierunkami w sztuce. W ''Lost Guitar'' kubizm przejawia się w uproszczeniu form, rozbiciu przedmiotów na płaszczyzny i ukazaniu ich z wielu punktów widzenia jednocześnie. Abstrakcję geometryczną odnajdujemy tu w relacjach między formami geometrycznymi i kolorami. Obraz wpisuje się też w sposób oczywisty w nurt tzw. minimalizmu - kierunku, który rozwijał się w sztuce w latach 60. XX wieku. Twórcy minimalizmu dążyli do ograniczenia w dziele środków plastycznych, operowano uproszczoną bryłą, podstawowymi kształtami, gładkimi powierzchniami oraz wielkościami i skalą. Kreacja w stylu minimalizmu wymaga nie tylko wyobraźni artystycznej, ale również umiejętności wyboru odpowiednich elementów, które mają przekazać zamierzone przesłanie. W utworze ''Lost Guitar'' Jan Pływacz zachowuje równowagę elementów kompozycji, barw i środków ekspresji przez co oszczędny w swej stylistyce obraz nie przytłacza widza - przywołując uczucie spokoju i wyciszenia w świecie pełnym mocnych doznań i chaosu. Przy tym wysublimowanym i przemyślanym dziele możemy bez wątpienia oderwać się od codzienności, kontemplować i medytować. Autor zdradza, że inspirację czerpał wprost z muzyki. Do tworzenia dzieła użył starej gitary, którą podzielił na poszczególne elementy - wykorzystując je następnie w kompozycji rozbitej na szereg geometrycznych płaszczyzn. Poprzez ograniczenie barw chciał osiągnąć nastrój wyciszenia, spokoju i harmonii, co absolutnie się udało. Praca wpisuje się też w nurt tzw. kultury recyklingu, gdzie stare i niepotrzebne przedmioty otrzymują drugie życie - odradzając się w nowej formie lub znaczeniu, w tym wypadku zużyta gitara stała się pretekstem i ''sprawcą'' – głównym elementem dzieła, choć wykorzystano tu zaledwie kilka jej ''kawałków''.

PŁYWACZ
JAN | OSTRÓW WIELKOPOLSKI
Rocznik 1950. Absolwent Technikum Mechanicznego we Wrocławiu. Pracował w służbach mundurowych. W latach 70 ukończył 3 letnią wieczorową szkołę artystyczną dla dorosłych w Państwowym Ognisku Kultury Plastycznej im. E. Gepperta we Wrocławiu. Należał do Stowarzyszenia Plastyków Amatorów we Wrocławiu. Od kilkunastu lat mieszka w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie na co dzień współpracuje z Galerią 33 jako członek Stowarzyszenia Niezależna Galeria 33, Ostrów Wielkopolski. Jest też członkiem Wielkopolskiego Związku Artystów Plastyków. | Po przejściu na emeryturę aktywnie zajmuje się malarstwem. W swojej twórczości często eksperymentuje tworząc harmonijne struktury o tematyce muzycznej, wzbogacając obrazy fragmentami przedmiotów - najczęściej gitar. Obiektem zainteresowań artysty jest też piękno kobiecego ciała, które ukazuje w formie syntetycznej oraz natura. | Swoje prace wielokrotnie wystawiał indywidualnie w galeriach i muzeach oraz brał udział w licznych konkursach i wystawach zbiorowych, m. in.: 2025 - Wystawa Laureatów I Przeglądu Twórczości Artystów Wielkopolski'2025 - Galeria 33, Ostrów Wielkopolski; 2024 - "Akcelerator Kultury" Kalisz, - ''Zderzenia'' - Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie, - Galeria ZPAP Kierat Szczecin, - Trzeci Wiosenny Salon Sztuki ''Operis Artis'' w Antoninie, - Międzynarodowy Plener Malarski w Lewkowie; 2023 - Muzeum Beskid Frydek - Mistek, Czechy, - ''Punkt'' - Galeria ZPAP Kierat Szczecin, - ''Real 9'' - Galeria Region, Koszalińska Biblioteka Publiczna; - XIII Ogólnopolski Konkurs Poznański Salon ''Robinsonada'' organizowany przez Wielkopolski Związek Artystów Plastyków - Muzeum Narodowe Rolnictwa Szreniawa, - Centrum Kultury i Sztuki Kalisz, - Muzeum Regionalne Syców, - XI Międzynarodowy Przegląd Sztuki Alternatywy 33 ''Od gór po morze'' - Galeria 33 Ostrów Wielkopolski; 2022 - Międzynarodowy Przegląd Sztuki Pałac Struga, - ''W Kręgu'' - Międzynarodowe Sympozjum Sztuki - Galeria 33 Ostrów Wielkopolski; 2021 - VII Międzynarodowe Biennale Obrazu Quadro Art organizowane przez Okręg Łódzki Związku Polskich Artystów Plastyków, Łódź; 2020 - Międzynarodowy Przegląd Sztuki Współczesnej ''Kiodygresy II'' - Centrum Kultury Ostróda, - X Ogólnopolski Konkurs Poznański Salon ''Robinsonada'', - Centrum Kultury i Sportu w Trzebnicy; 2019 - OCK Ostrzeszów, - Galeria Krotoszyńskiego Ośrodka Kultury ''Refektarz'', - Miejski Ośrodek Kultury Oleśnica, - XVIII Konkurs Plastyczny w Miejskim Centrum Kultury w Czarkowie organizowany przez Zarząd Krajowy Związku Artystów Plastyków, - VII Międzynarodowy Przegląd Sztuki ''Alternatywy 33'' - Galeria 33 Ostrów Wielkopolski, - Przygodzickie Biennale Sztuki ''Retrospektywy'' vol. 2; 2018 - Klub pod Kolumnami, Wrocław; - GOKST i R Jarocin, - Wystawa Poplenerowa ''Barwy Wolności'' - Galeria 33 /Synagoga/ Ostrów Wielkopolski, - Gostyński Ośrodek Kultury. | W roku 2020 otrzymał wyróżnienie w X Ogólnopolskim Konkursie Poznański Salon ''Robinsonada''. W 2021 r. wyróżnienie VII Międzynarodowego Biennale Obrazu Quadro Art w Łodzi. W 2023 r. Nagrodę Specjalną XIII Ogólnopolskiego Konkursu Poznański Salon ''Robinsonada''. W roku 2025 3 Nagrodę I Przeglądu Twórczości Artystów Wielkopolski'2025. | Strona artysty na FB: https://www.facebook.com/people/Jan-P%C5%82ywacz-Artysta/100063573550253/


Realizacja przestrzenna Pawła Kiełpińskiego „PRELUDIUM” wchodzi w skład cyklu „SUMMA TECHNOLOGIAE”. Obiekt o wymiarach 200 x 60 x 36 cm powstał w roku 2025. Składa się z dwóch, wzajemnie dopełniających się i zależnych od siebie form wykreowanych z wykorzystaniem gałęzi i drewnianych patyków - wyznaczających domyślne, anektujące przestrzenie bryły. Całość kompozycji oparta jest na harmonijnej przekątnej nawiązującej do fresku Michała Anioła w Kaplicy Sykstyńskiej. W pracy istotny jest nie tylko kształt sugerowanych brył ale efekt zwielokrotnienia cieni użytych materiałów, rozkładających się na płaszczyźnie ściany, zacierających granice pomiędzy materią a iluzją. W jednolitej kolorystycznie i rozproszonej kompozycji wyróżniają się dwie dominanty – dwa małe czerwone akcenty geometryczne, spajające poszczególne części kompozycji i tworzące zarazem pewnego rodzaju opowieść, jakoby oderwały się od siebie lub zbliżały się ku sobie.
KIEŁPIŃSKI
PAWEŁ
|
POZNAŃ
Rocznik 1969. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz). Dyplom z wychowania plastycznego i tkaniny artystycznej z oceną bardzo dobrą w 1995 r. Profesor Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, kierownik Pracowni Tkaniny Artystycznej i Obiektu na Wydziale Architektury Wnętrz i Scenografii. W roku 2023 obronił doktorat na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Habilitacja w roku 2011 na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. W latach 2012-2016 był prodziekanem Wydziału Rzeźby i Działań Przestrzennych UAP. Aktywny naukowo, prowadził kilka programów badawczych. Autor monografii naukowych. | Tworzy w obszarze tkaniny artystycznej w tradycyjnej technice tkackiej i obiektu tkackiego z wykorzystaniem eksperymentów technologicznych oraz w dziedzinie malarstwa, rysunku i fotografii. Współpracuje z bankiem fotografii ''Shutterstock'' z Nowego Yorku. Prowadził działalność projektowo-wydawniczą. Autor okładek książkowych i ilustracji. Członek Wielkopolskiego Związku Artystów Plastyków. Współtwórca Projektu ARTYŚCI WIELKOPOLSKI | WIELKOPOLSKA ARTISTS, na rzecz którego działa społecznie. Współorganizator PRZEGLĄDU TWÓRCZOŚCI ARTYSTÓW WIELKOPOLSKI. Członek Jury konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych, kurator i organizator wystaw. | Odznaczony Brązowym Medalem Prezydenta RP w 2015 r. oraz Honorowym Odznaczeniem "Za zasługi dla województwa Wielkopolskiego" w roku 2023 przyznanym przez Zarząd Województwa Wielkopolskiego za działalność artystyczną i wkład w upowszechnianie sztuki nowoczesnej wśród społeczeństwa Regionu i wielowymiarową działalność na rzecz rozwoju i promocji kultury. | Wielokrotnie nagradzany za twórczość artystyczną w konkursach krajowych i zagranicznych (Główna Nagroda na Międzynarodowym Triennale Tkaniny ARTAPESTRY'5 w Danii 2017; Główna Nagroda 13. Ogólnopolskiej Wystawy Tkaniny Unikatowej w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi 2016; Nominacja do 16. Międzynarodowego Triennale Tkaniny Łódź'2019; Główna Nagroda, Nagroda Marszałka Województwa Pomorskiego w Ogólnopolskim Konkursie Malarskim BARWY MORZA w Gdyni 2020; Nagroda Fundacji Akapi za najlepszy debiut na 13. Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi 2010; Nagroda Prezydenta Miasta Sopotu na IV Ogólnopolskim Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej w Gdyni 2007; Wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie na plakat Biało-Czerwono-Biały organizowanym przez Narodowe Centrum Kultury, Muzeum Łazienki Królewskie, MSZ RP i MKiDN RP pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2022; Wyróżnienie VII Międzynarodowego Nadbałtyckiego Triennale Miniatury Tkackiej w Gdyni 2007; Wyróżnienie w VII Międzynarodowym Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej w Gdyni 2013; Nagrody Specjalne w X i XI Ogólnopolskim Konkursie ''Poznański Salon Robinsonada'' 2021 i 2022; Nagrody Specjalne cyklu wystaw ''ZDERZENIA'' w Muzeum Narodowym Rolnictwa w Szreniawie 2024 i 2025). | Autor wystaw indywidualnych i uczestnik ponad 130 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą m. in. w Muzeum Sztuki w Nanchizi, SKY ART CENTER w Pekinie, Xinjiang Karamay Cultur w Karamay - Chiny oraz w Danii, Szwecji, Szwajcarii, Tajlandii, Niemczech, Rumunii, na Łotwie, Litwie, Cyprze i Ukrainie. Wystawiał też w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Muzeum Narodowym Oddział Sztuki Współczesnej w Gdańsku, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Muzeum Miasta Gdyni, Muzeum Narodowym - Oddział Sztuk Użytkowych w Poznaniu, Muzeum Rzemiosła w Krośnie, Muzeum Wolnej Białorusi w Warszawie, Interaktywnym Centrum Historii Ostrowa Tumskiego - Brama Poznania ICHOT w Poznaniu, Muzeum Północno-Mazowieckim w Łomży, Muzeum Śremskim Dwór w Koszutach, Muzeum Ziemi Czarnkowskiej, Muzeum Ziemi Rawickiej, Statek Muzeum ''Dar Pomorza'' w Gdyni, Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy, Galerii Sztuki Współczesnej PROFIL CK Zamek w Poznaniu, Pałacu Sztuki w Krakowie, BWA w Sopocie. | Brał udział w wielu konkursach międzynarodowych i ogólnopolskich, w tym kilkukrotnie w Międzynarodowym Biennale Materialnej Sztuki Współczesnej w Chinach, Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi, Międzynarodowym Biennale BALTIC MINI TEXTILE w Gdyni, Międzynarodowym Konkursie Sztuki Cyfrowej THE ONE w Toruniu, Międzynarodowym Przeglądzie Sztuki ''Od Gór po Morze - Alternatywy 33'' oraz Międzynarodowym Triennale Tkaniny ARTAPESTRY'5 w Danii, Międzynarodowym Konkursie Biało-Czerwono-Biały w Warszawie, Międzynarodowej Wystawie MATERIAL THINKING - Tsinghua Univesity w Pekinie i Muzeum Sztuki w Nanchizi - Chiny, 12. Międzynarodowym Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej ''Z krosna do Krosna'', Międzynarodowym Biennale 2. MAŁE FORMY PLASTYCZNE w Rzeszowie; XIII Międzynarodowym Konkursie Fotografii Cyfrowej CYBERFOTO w Częstochowie, Festiwalu STRUKTURY POWIĄZAŃ w Krakowie, w kilku edycjach Ogólnopolskich Wystaw Tkaniny Artystycznej i Miniatury Tkackiej w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi i Ogólnopolskim Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej w Muzeum Miasta Gdyni. | Prace artysty znajdują się w kolekcji Muzeum Miasta Gdyni, Muzeum Rzemiosła w Krośnie i kolekcjach prywatnych. Więcej o artyście i jego twórczości na stronie: https://kielpinskipawel.blogspot.com/

W obrazie ''CZARNY KRÓL'' z roku 2029 (135 x 110 cm, technika mieszana na płótnie) Paweł Napierała konstruuje postać symboliczną — hieratyczną i nierealną zarazem. Zatarta twarz i monumentalna, niemal bezczasowa sylwetka przywołują skojarzenia z figurami władzy, ikonami, duchami historii. Oszczędna kolorystyka – głęboka czerń skontrastowana z akcentami złota i żółci – buduje napięcie pomiędzy światłem a cieniem, obecnością a nieobecnością. Praca, choć zamknięta formalnie, działa jako ''obraz-zdarzenie'': nie narzuca interpretacji, lecz inicjuje proces – doświadczenie wizualne i emocjonalne. CZARNY KRÓL funkcjonuje w przestrzeni jak zasłona lub relikwiarz — obiekt kontemplacji, lecz także projekcji pamięci i lęków. Wpisując się w praktykę site-specific painting, obraz staje się ramą dla innego rodzaju widzenia – takiego, które odbywa się w czasie i uczestnictwie, nie tylko w spojrzeniu. Jak zauważa Dominik Lejman, dzieła Napierały można traktować jako ''laboratoria widzenia'', gdzie obraz staje się narzędziem namysłu nad widzialnością, obecnością i wyobraźnią. Z pewnością dostrzec możemy tu także fascynację artysty szeroko rozumianą przestrzenią muzealną – jako swoiste nawiązanie do dzieł dawnych mistrzów, nierzadko nadszarpniętych zębem czasu, poddanych procesom konserwatorskim, którymi artysta zajmuje się zawodowo.

NAPIERAŁA
PAWEŁ | POZNAŃUrodzony w 1983 r. Artysta malarz, konserwator dzieł sztuki, kurator i wykładowca. Absolwent historii sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2019 r. uzyskał stopień doktora na Wydziale Malarstwa i Rysunku Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, pod opieką prof. Dominika Lejmana. Od 2023 r. prowadzi Pracownię Technik Malarskich i Rysunkowych na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Od 2008 r. pracuje w Muzeum Narodowym w Poznaniu gdzie od 2025 r. kieruje Pracownią Konserwacji Sztuki Współczesnej. W latach 2015-2016 był wiceprezesem, a w latach 2016-2018 prezesem Okręgu Poznańskiego Związku Polskich Artystów Plastyków. Członek International Association of Art IAA/AIAP – UNESCO oraz ICOM. | Zajmuje się malarstwem, site-specific, teorią i praktyką konserwatorską. Publikuje teksty z zakresu sztuki i konserwacji. Brał udział w licznych konferencjach krajowych i międzynarodowych. | Odznaczony Brązowym Medalem ''Zasłużony Kulturze Gloria Artis''. Laureat stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, finalista konkursu o Nagrodę Eibischa, oraz programu ''Project Room'' w CSW Zamek Ujazdowski. Wyróżniony w I Przeglądzie Twórczości Artystów Wielkopolski'2025. | Jego prace prezentowane były m. in. w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Muzeum Narodowym w Poznaniu oraz Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej ''Manggha'' w Krakowie. | Autor licznych wystaw indywidualnych, w tym: ''OBRAZ'' - Galeria Refektarz Krotoszyn 2025; ''AUTOPSJA A.D. 2024'' - Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski Warszawa 2024; ''OBRAZ'' - Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej 2022; ''UTRATA'' - Galeria Pro Arte Zielona Góra 2020; ''PORTA ROMANTICA'' - Collegium Maius Poznań 2010; ''PAWEŁ NAPIERAŁA – MALARSTWO'' - Muzeum w Międzyrzeczu 2014; ''WIDOKI'' - Muzeum Archeologiczne Poznań, Rezerwat Archeologiczny Genius Loci 2014/2015; ''WIDOKI'' - Galeria Lindenau Gdańsk 2015; ''NATIVUS'' - Galeria u Jezuitów Poznań 2016; ''DECALOGUS'' - Nova Gazownia Czapski Art Foundation Poznań 2016; ''PORTRET TRUMIENNY'' - przestrzeń kościoła oo. Jezuitów Poznań 2017; ''RETABULUM'' - Galeria Rotunda Uniwersytet Artystyczny Poznań 2017; ''ACCEPTATIO/SPOTKANIE'' - instalacja na Triduum Paschalne w kościele oo. Jezuitów Poznań 2017; ''PORTRET TRUMIENNY'' - Muzeum w Międzyrzeczu 2017; ''PORTRET TRUMIENNY'' - Muzeum Narodowe Poznań 2017; ''OFFICIUM'' - Galeria V.A. Poznań 2017. | Uczestnik wystaw zbiorowych, w tym: ''SZTUKA TERAZ'' - Muzeum Narodowe Kraków, ''MIGRACJE'' – Arena-Center Iwano-Frankiwsk, Ukraina; ''BLASK CHRISTIANITATIS'' Muzeum Archeologiczne w Poznaniu. Brał udział m. in. w: 7. Międzynarodowym Biennale Miniatury - Ośrodek Promocji Kultury Gaude Mater Częstochowa, 4. Międzynarodowym Biennale Obrazu Quadro-Art w Łodzi, kilku edycjach: Biennale Sztuki ZPAP - Galeria Profil CK Zamek Poznań, kilku edycjach aukcji charytatywnych "Ziarno sztuki" - Muzeum Narodowe w Warszawie. | Więcej o twórczości artysty możemy przeczytać na stronie: https://www.zpap.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2260%3Asylwetka-pawe-napieraa&catid=98%3Aarsforum-62019&lang=pl

''CZEKAJĄC NA …'' Jana, Wojciecha Malika, z roku 2014 - namalowany w technice akrylu o wymiarach 95 x 140 cm to jeden z ponad 80. obrazów z serii ''Widok z góry''. Wg autora ''obraz ten jest alegorią niepewności i niepokoju związanego z oczekiwaniem na coś, co może być nieznane lub niepewne. W tym przypadku też to proces życia, jego przemijanie i nieuchronność śmierci, która może zaskoczyć nas na pozornie bezpiecznym przejściu granicy ulicy, wejściu na przejście dla pieszych, wejściu na jezdnię przy zielonym, a wtargnięciu na jezdnię na czerwonym świetle. Rower jest rekwizytem wymyślonym przez człowieka śpieszącego ku śmierci. Stąd też obraz w zasadzie pozbawiony został kolorów. Dominacja czarnego i szarego jest obecna w całej serii tych obrazów. Ale zawsze jest nadzieja…''. Niezależnie od przesłania artysty w obrazie tym widz dostrzec może też inne przesłania i artystyczne aspekty - np. swoistą opowieść o życiu w wielkim mieście i naszej w nim codzienności. Bez upiększania. Na uwagę zasługuje tu świadoma kreacja artystyczna - pozbawiona zbytniej estetyki, dynamiczne i szkicowe ujęcie - charakterystyczne raczej dla rysunku (szkicu) aniżeli obrazu - nadające temu malarstwu lekkości i dynamiki.

MALIK
JAN WOJCIECH |
ZŁOTNIKI
Artysta malarz urodzony w 1951 r. w Poznaniu. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz). Dyplom z malarstwa w 1975 r. z oceną ''bardzo dobry'' w katedrze malarstwa pod kierunkiem prof. Stanisława Teisseyre’a. Studiował też na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu na Wydziale Nauk Społecznych. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, Stowarzyszenia Marynistów Polskich oraz ruchu EKOART. Rzeczoznawca Ministra Kultury ds. Oceny Sztuki. Członek International Association of Art UNESCO. Członek Zarządu Głównego Stowarzyszenia Marynistów Polskich. Członek władz Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków. Pracował jako starszy wykładowca na UAM. Wydał 30 tomów tekstów i wierszy. Publikuje w ARSFORUM i pismach literackich. | Zajmuje się malarstwem. Jest prekursorem hiperrealizmu w Polsce od 1973 r. | Autor 30 wystaw indywidualnych. Wystawiał m. in. w Galerii Sztuki Współczesnej Profil Poznań, BWA Leszno, BWA Poznań, BWA Piła, Desa Poznań, Galeria Akumulatory Poznań, Galeria Nowa Poznań W 2023 r. zorganizował Jubileuszową Wystawę ''MALIK 50'' w Galerii Centrum Kultury Gminy Suchy Las. | Uczestnik ponad 190 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą w tym m. in. w Nowym Jorku, Chicago, Londynie, Pradze, Berlinie, Sofii, Ankarze, Bukareszcie, Charkowie, Moskwie, Hanowerze. Zrealizował też pobyty studyjne w Rosji i USA. W 1981 r. brał udział w Wystawie ''Rok po sierpniu'' w Galerii Pryzmat w Krakowie, po której był represjonowany przez UB. Uczestnik Wystawy ''Polaków portret własny'' w Muzeum Narodowym w Krakowie w 1979 r. i Wystawy ''Młodzi dzisiaj'' w Muzeum Narodowym w Poznaniu w roku 1977. Brał udział w Wystawie ''Dzisiaj My'' i ''Po Piąte'' w Galerii u Jezuitów w Poznaniu oraz Wystawie ''Niebo, Morze'' w Muzeum Lotnictwa w Krakowie. Uczestnik V, VI, VII, VIII Biennale Sztuki w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, 25. Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, 44. Ogólnopolskiego Konkursu ''Salon Zimowy'' w Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, 6. Ogólnopolskiego Triennale Malarstwa w Rzeszowie, 5. i 7. Międzynarodowego Biennale Obrazu QUADROART w Łodzi, wielu innych wystawach w Muzeum Narodowym w Warszawie i Poznaniu oraz konkursach. | Odznaczony Medalem ''Zasłużony Obywatel miasta Poznania'', Złotą Odznaką Związku Polskich Artystów Plastyków, ''Złotym Medalem MORZA''. Stypendysta Ministerstwa Kultury. Uhonorowany Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki dla Młodego Twórcy na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie w 1978 r. i 3. Nagrodą w roku 1998. Wielokrotnie nagradzany w Ogólnopolskim Konkursie na Obraz im. Jana Spychalskiego. Laureat Srebrnego Medalu oraz Nagrody Przyjaźni i Pokoju na 2. Biennale Sztuki Europa-Azja w Ankarze, Turcja 1988. W 2020 r. otrzymał 3. Nagrodę w Konkursie Malarskim ZO ZPAP ''Od Nowa'' w Poznaniu. W 2014 nagrodę w 43. Ogólnopolskim Konkursie Salon Zimowy w Muzeum Sztuki w Radomiu. Laureat Nagrody Specjalnej w Ogólnopolskim Konkursie Poznański Salon ''Robinsonada'' - WZAP, Muzeum Narodowe Rolnictwa w Szreniawie. Wyróżniony w I Przeglądzie Twórczości Artystów Wielkopolski'2025. | Dzieła artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu i Szczecinie, Muzeum Niepodległości w Poznaniu, w instytucjach publicznych i wielu kolekcjach prywatnych na świecie, w tym w Watykanie. | Więcej o artyście i jego twórczości na stronie: www.malik.art.pl

Tryptyk z roku 2024: "MARTA" (szer 40 cm, wys 40 cm, gł 20 cm), "HUBERT" (szer 40 cm, wys 40 cm, gł 20 cm),"SEBA" (szer 20 cm, wys 20 cm, gł 10 cm) złożony z trzech rzeźb - figur ceramicznych będących popiersiami - jest wycinkiem większej całości - fragmentem Projektu mającego ukazać różnorodność postaci w ilości kilkudziesięciu rzeźb. Cykl powstał w ramach zabawy konwencją przedstawiania portretów rzeźbiarskich, z dystansem do tradycyjnej rzeźby uprawianej w pracowniach akademickich. Autorka wyjaśnia, że cykl powstał w opozycji do "poważnej" rzeźby jaką przystało tworzyć absolwentce Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych i z założenia prace te są humorystycznym przedstawieniem postaci w konwencji uproszczonej. Choć inspiracje artystka czerpała z otoczenia - ''z obserwacji ludzi'' - rzeźby nie są jednak portretami konkretnych osób. Dzięki zastosowanej stylistyce i uproszczeniu formy przypominają bohaterów belgijskich kreskówek lub ''ludziki'' z klocków lego, są swoistymi awatarami obserwowanych na co dzień przez artystkę osób, które pomimo znacząco uproszczonej formy nie zostały jednak pozbawione indywidualnego charakteru. Każda z postaci ma inne atrybuty dlatego też - jak twierdzi autorka - często zdarza się, że konkretne osoby odnajdują w nich siebie. Wartym podkreślenia jest, iż w realizacji tej nie tylko widzimy nowoczesną i interesującą interpretację portretu, ale dodatkowym walorem estetycznym jest tu także umiejętne i odważne zastosowanie koloru. Postaci tak przedstawione przywołują czas dzieciństwa i beztroskiej zabawy.

PIEKARCZYK
DOROTA | POZNAŃUrodzona w 1985 roku. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz). Dyplom w pracowni Rzeźby prof. Wojciecha Kujawskiego. Od 2018 r. prowadzi autorską pracownię ceramiczną ''Wytwórnia Bakcyl'' w Poznaniu. Studio jest jednym z laureatów miejskiego konkursu Otwarta Strefa Kultury Łazarz i zostało objęte patronatem Inkubatora Kultury Pireus. Należy także do miejskiego programu ''Zaułek rzemiosła''. | Członek Jury I i II Ogólnopolskiego Biennale Tkaniny Artystycznej w Poznaniu - 2017 i 2019 r., kurator II Biennale Tkaniny Artystycznej w Poznaniu - 2019 oraz kurator wystawy towarzyszącej III Biennale Tkaniny Artystycznej w Poznaniu ''Twarze'' w Galeria Jak - Poznań 2021. | Zajmuje się rzeźbą i ceramiką artystyczną. Pracowała też jako konserwator zabytków oraz tworzyła modele postaci do filmów animowanych, w tym do filmu animowanego ''Ukryte'' Wytwórni filmowo-graficznej NoLabel z Krakowa - etiuda otrzymała Grand Prix - Złotego Pegaza na festiwalu Animator 2010 w Poznaniu. W 2012 tworzyła modele do filmu ''Dróżnik'', reż. Piotr Szczepanowicz, projekt postaci: Kacper Czyczyłło. | Organizatorka wystaw indywidualnych, m. in. ''Lekko 12 000'' - Galeria Rotunda Uniwersytetu Artystycznego Poznań; Galeria KDK Krapkowice; 2016 "Trzy słowa najdziwniejsze" - Jastrowie k. Szamotuł; Forteczny Park Kulturowy, Dni Srebrnej Góry - prezentacja prac i pokaz budowy plenerowych pieców ceramicznych. | Uczestniczka wystaw zbiorowych w kraju i zagranicą, w tym: Wystawy Laureatów I Przeglądu Twórczości Artystów Wielkopolski'2025 w Galerii 33, Ostrów Wielkopolski; Wystawy ''Dyplomy Uniwersytetu Artystycznego'' 2011 na Międzynarodowych Targach Poznańskich; Wystawy pracowni tkaniny artystycznej prof. A. Banachowicza w Galerii Pentagon w Radomiu; II Biennale Małej Formy Rzeźbiarskiej im. Józefa Kopczyńskiego w Galerii Aula UAP Poznań; Wystawy w ramach projektu AK 30 Poznań; Sztuka w przestrzeniach prywatnych studentów i wykładowców 2010 Galeria ON Poznań; Wystawy ''Wybory'' w BWA Bielsko-Biała; Wystawy ''preMedytacje/Gesty''; Festiwalu Kultury Studenckiej ''Artenalia'' Poznań; Wystawy poplenerowej ''Młodzi artyści z Polski i Ukrainy'' w Muzeum Puszkina, Gurzuf na Krymie, Ukraina. | Laureatka I Nagrody Wydziałowego Konkursu Stypendialnego Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu w 2011. Stypendystka Dziekana Wydziału Rzeźby UAP w 2010 za osiągnięcia w nauce i działaniach artystycznych. W 2011 roku otrzymała Tytuł Najlepszego Studenta Wydziału Rzeźby i Stypendium IV stopnia Dziekana Wydziału Rzeźby za osiągnięcia w nauce i działaniach artystycznych. W 2014 uhonorowana II Nagrodą w XXXIX Instytutowym Konkursie na Najlepszy Referat Studencki w kategorii: Referaty studentów I Roku, Instytut Filologii Polskiej UAM. W roku 2025 otrzymała Wyróżnienie I Przeglądu Twórczości Artystów Wielkopolski'2025. | Strona z pracami artystki: http://wytworniabakcyl.pl/


Obraz olejny na płótnie ''ROUGE DE CADMIUM FONCÉ'' autorstwa Jakuba Malinowskiego z roku 2023 o alternatywnej nazwie ''INDIGO'' - z cyklu ''Ex-heroes'', o wymiarach 145 x 140 cm jest wyrazem refleksji nad estetycznymi, społecznymi, politycznymi i filozoficznymi aspektami kształtu przestrzeni, w której autor na co dzień funkcjonuje. Przestrzeni, którą często ledwo omiata wzrokiem, a która jednak kształtuje jego widzenie, poczucie estetyki i jest wypadkową bardzo wielu czynników. Cykl ''Ex-heroes'' za punkt wyjścia przyjmuje wizerunki pomników - najbardziej dosadne dowody wpływu polityki i ideologii na przestrzeń publiczną. W obrazach tego cyklu symbole władzy podlegają depersonifikacji, unieważnieniu. Złożoność i warstwowość architektury jest punktem wyjścia do kilku wątków równoległych pojawiających się w pracach Jakuba Mainowskiego. W pracy ''Indigo'' widzimy przedstawienie rzeźbiarskie ''od tyłu'', które można jednak dość łatwo rozpoznać, poprzez charakterystyczne elementy garderoby postaci historycznej. Tytuł wywiedziony od nazwy pigmentu o orientalnym pochodzeniu nawiązuje nie bezpośrednio do historii wojennych potyczek i odległych wojaży przywoływanego poprzez warstwowe zapożyczenie (obraz-fotografia-pomnik) wizerunku władcy. Tytułowy kolor kojarzony może być także z ubieranym - przez przedstawioną postać historyczną na specjalne okazje - granatowym mundurem pułkownika grenadierów pieszych gwardii cesarskiej. Figura bohatera obrazu jest wyjątkowo mocno zakorzeniona w zbiorowej wyobraźni ludzkości i przekracza obszar frankofońskiej narracji historycznej i nie daje się łatwo wymazać, zdepersonifikować.

MALINOWSKI
JAKUB | POZNAŃUrodzony w 1985 roku. Absolwent Wydziału Malarstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Dyplom magisterski z wyróżnieniem uzyskał w 2011 roku w XI Pracowni Malarstwa prof. Marka Przybyła. Od 2011 roku pracował jako asystent w VII Pracowni Rysunku UAP prowadzonej przez prof. Bogdana Wegnera. W 2016 roku uzyskał tytuł doktora na Wydziale Malarstwa UAP. Pracuje na stanowisku adiunkta w Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. | Współorganizator plenerów artystycznych i warsztatów dla studentów UAP, w tym międzynarodowych warsztatów artystycznych i wystaw z udziałem studentów i absolwentów UAP oraz studentów i absolwentów z Hiszpanii w roku 2015. Kurator i współorganizator wystaw kadry akademickiej Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, w tym ''Spichlerz Sztuki'' z udziałem pedagogów UAP w Muzeum Narodowym Rolnictwa i Przemysłu Rolno-spożywczego w Szreniawie w 2016 r. | Zajmuje się malarstwem i rysunkiem. W swojej twórczości odnosi się do tematyki relacji pomiędzy przestrzenią publiczną, a prywatną oraz zagadnieniem estetyzacji i anestetyzacji rzeczywistości. Motywy, które go interesują, balansują na granicy klasycznych wzorców i groteski. | Autor wielu wystaw indywidualnych, w tym: ''Image gen - the process'' - MAD Art Gallery 2023; ''Nietrwały znak'' - Galeria Miejska w Mosinie 2023; ''Le Sabot d’Or'' - Galeria Wołyńska 9, Poznań Art Week 2023; ''Dymy polskie'' - Galeria 33, Ostrów Wielkopolski 2022; ''Próba chóru'' - Muzeum Drukarstwa i Piśmiennictwa w Grębocinie 2021; ''Plomba'' - Galeria Innowacji, Bydgoszcz 2020; ''Anestetyk'' - Galeria 33, Ostrów Wielkopolski 2017; ''Estetyka tymczasowości'' - Galeria MONA, Poznań 2016; ''Bound diary'' - Brinkkalan Galleria, Turku, Finlandia 2014. | Uczestnik wielu wystaw zbiorowych w kraju i za granią, w tym: Wystawa Laureatów I Przeglądu Twórczości Artystów Wielkopolski'2025 - Galeria 33, Ostrów Wielkopolski 2025; ''Od Cynobru do CMYK-a'' - Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, Festiwal Obrazu UAP 2025; ''Niepewność'' - Galeria Politechniki Łódzkiej 2025; Wystawa pokonkursowa ''Open Call A4'' - Galeria Biblioteki UAM 2025; ''In Art We Trust #9'' - Nie-Galeria Wrocław, Betonhaus Poznań 2025; ''Biało-czarne, czarno-białe'' - Galeria Kraska, UAM Poznań 2024; Remedium Poznań Design Festiwal - Galeria Wołyńska 9 - 2022; ''Złe wychowanie'' Poznań Art Week - Galeria Wołyńska 9 - 2022; 'Interakcje'' - Miejskie Biuro Wystaw Artystycznych, Leszno 2021; ''Struktura sprzeczności'' - Polish Museum of America, Chicago 2021; ''Po sezonie'' - Słodownia +1, Stary Browar, Poznań 2021; ''Prawdziwe historie'' - Skalar Office Center, Poznań 2018; ''Gra z czasem'' - Galeria BWA, Piła 2017; Pierwsze Biennale Sztuki Młodych - Galeria Centrum, Sopot 2016; ''Korespondencja'' - Galeria Skalar Office, Poznań 2015. | Stypendysta Erasmus+ Akademii Sztuki w Turku, Finlandia w 2016 r. W latach 2007/2009 Stypendium Artystyczne Wydziału Malarstwa ASP w Poznaniu. W latach 2008/2009 stypendium zagraniczne w Uniwersytecie Sztuki i Projektowania w Klużu, Rumunia. Nominowany do nagrody konkursu Nowy Obraz. Nowe Spojrzenie - Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu. Wyróżniony w I Przeglądzie Twórczości Artystów Wielkopolski'2025 - Wystawa Laureatów I PTAW'2025 - Galeria 33. Ostrów Wielkopolski, 2025.

Rzeźba Tomasza Jędrzejewskiego ''OBSERWATOR'' z roku 2020 o wymiarach 45 x 45 x 70 cm to obiekt wykonany z barwionej plasteliny i szkła. Realizacja powstała w okresie pandemii COVID-19, będąc bezpośrednią odpowiedzią na zaistniałą sytuację społeczną. Wówczas ograniczono przemieszczanie, wprowadzono kwarantanny, zakazano wielu aktywności, co miało duże konsekwencje dla wszystkich aspektów funkcjonowania człowieka. Oszczędny w formie i w materiałach obiekt rzeźbiarski nasuwa skojarzenia z takim zamknięciem, pewnego rodzaju oczekiwaniem. Jedynie oko, jak (oko wizjera) obserwuje i chłonie bodźce zewnętrzne. Z tytułowym ''Obserwatorem'' utożsamiać się może każdy/każda z nas… Realizację Tomasza Jędrzejewskiego interpretować można także na inne sposoby. Dostrzec możemy tu np. zwoje mózgowe ściśnięte w określonej przestrzeni - zamknięte szczelnie w szklanej gablocie - niczym okaz medyczny lub muzealny, w celu publicznego wystawienia. Jednak jest coś w tym niepokojącego, to oko, które nas obserwuje...
JĘDRZEJEWSKI
TOMASZ |
POZNAŃ
Urodzony w 1984 roku w Kielcach. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz). Dyplom w zakresie rzeźby w pracowni Profesor. Danuty Mączak. Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Józefa Szermentowskiego w Kielcach. W roku 2016 uzyskał tytuł doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych, w dyscyplinie artystycznej – sztuki piękne. W latach 2012-2016 pracownik dydaktyczny w Katedrze Rysunku, Malarstwa, Rzeźby i Sztuk Wizualnych na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej. W latach 2018-2020 pracownik dydaktyczny w Katedrze Terenów Zieleni i Architektury Krajobrazu na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu. Animator kultury, kurator licznych wystaw oraz członek Zespołu do spraw wznoszenia pomników na terenie miasta Poznania. Od 2009 r. członek Wielkopolskiego Związku Artystów Rzeźbiarzy, od 2018 r. Prezes WZAR. Od 2023 r. Dyrektor Artystyczny ds. Rzeźby w Galerii Sztuki Rozruch w Poznaniu. Wielokrotnie uczestniczył w pracach Jury ogólnopolskich konkursów rzeźbiarskich. | Autor realizacji rzeźbiarskich oraz pomników w przestrzeniach miejskich w tym: Popiersie Tadeusza Kościuszki ''Camp Kościuszko'' w Poznaniu - 2022; Rzeźba Ignacego Łukasiewicza przed Muzeum Gazowni Warszawskiej w Warszawie - 2022; Popiersie z brązu rotmistrza Witolda Pileckiego, IV LO w Piasecznie - 2021; Popiersie z brązu José Martí, XXII Liceum Ogólnokształcące im. José Martí w Warszawie - 2021; Popiersie z brązu Generała Władysława Sikorskiego, Szkoła Podstawowa nr 10, Lubin - 2019; Herb Miasta Radłowa, Rynek w Radłowie - 2019; Pomnik Niepodległości, Kobylanka pod Szczecinem - 2018; Popiersie Ignacego Jana Paderewskiego, Szkoła Podstawowa w Zagościńcu, Wołomin – 2018. | Autor statuetek i medali, w tym: ''Króliki'' - Nagrody Kulturalne Miasta Gniezna wręczane od 2014 roku, ''Offelia'' - nagroda główna Festiwalu Filmowego ''Offeliada'' w Gnieźnie wręczana od 2014 roku; Medalu Królewskiego wydanego z okazji 1000. rocznicy koronacji dwóch pierwszych królów Polski w Gnieźnie; Medalu Gnieźnieńskiego jako nowego symbolu uznania dla tych, którzy swoją działalnością przyczyniają się do rozwoju i promocji miasta. | Autor 12 wystaw indywidualnych i uczestnik blisko 100 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą. | Wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość w tym m. in.: I nagroda w Konkursie Małej Formy Rzeźbiarskiej im. prof. Józefa Kopczyńskiego - Poznań 2008; I Nagroda w konkursie rzeźbiarskim ''Koziołki dla Miasta Poznania'' na Międzynarodowych Targach Poznańskich - 2014; Grand Prix - Nagroda Marszałka Województwa Wielkopolskiego na XV Salonie Wielkopolskim - Czarnków 2016; Nagroda publiczności ''Przypływ. Młoda polska sztuka współczesna'' - Galeria ART MAIN STATION by mia Wrocław - 2016; Nagroda Prezydenta Miasta Kielce - Grand Prix ''Przedwiośnie 36'' - Kielce 2013; Nagroda Wojewody Świętokrzyskiego ''Przedwiośnie 34'' - Kielce 2011; Nagroda Wojewody Wielkopolskiego oraz Nagroda Publiczności na VIII Salonie Wielkopolskim - Czarnków 2009; Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w latach 2008/2009. | Więcej o artyście i jego twórczości na stronie: ww.tomaszjedrzejewski.com


Dyptyk fotograficzny autorstwa Katarzyny Olter ''PRZEJŚCIE'' z roku 2015, zrealizowany w formacie 50 x 50 cm x 2 to uproszczone fotografie czarno-białe pełne tajemnicy i niepokoju. To symboliczna, poetycka opowieść o emocji, która nie mieści się w jednym kadrze – o momencie zawieszenia między ''było'', a ''już nie''. Fotografie, choć formalnie proste, poruszają temat głęboko ludzki: przejścia między stanami – obecnością, a nieobecnością, cielesnością a pamięcią, światłem a cieniem. Pierwsza przedstawia rozmytą kobiecą sylwetkę wyłaniającą się z ciemności – nieostro zarysowana, jakby stąpająca między światłem a cieniem, między tym, co już było, a tym, co mogłoby jeszcze trwać. Rozkłada ramiona – gest pełen tęsknoty, być może oczekiwania, może pożegnania. Jej obecność jest bardziej emocją niż formą – jak ślad snu tuż po przebudzeniu. Zawieszona w czasie, nie należy już do teraźniejszości, ale nie opuściła jej całkiem. To cień, który nie zniknął, choć światło już się przesunęło. Druga fotografia – zbliżenie dłoni uchwyconych w ruchu, a jednak pełnych znaczenia. Dłonie bez twarzy, gest oderwany od ciała, a mimo to wyrażający więcej niż słowa. Czy to dotyk nieobecny, czy pragnienie kontaktu? Ujęte w długiej ekspozycji, wydają się niemal przezroczyste – jakby zrobione z powietrza i wspomnienia. To echo tego pierwszego gestu, jego dopełnienie lub odpowiedź. Niezależnie od powyższego widzowie mogą odbierać i interpretować obrazy te całkowicie indywidualnie, gdyż przepełnione są różnego rodzaju symboliką. Możemy tu dostrzec np. ponadczasową, wielowymiarową, pierwotną i nieprzemijającą więź łączącą matkę z jej dziećmi - więź, która trwa mimo ich rozdzielenia. Tęsknotę i troskę.
OLTER
KATARZYNA |
PIŁA
Rocznik 1973. Fotograf, członek Wielkopolskiego Związku Artystów Plastyków. Studiowała informatykę w biznesie i administracji w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Pile. Absolwentka policealnej szkoły fotograficznej w Poznaniu. Pomysłodawczyni i współzałożycielka Pilskiej Grupy Pasjonatów Fotografii ''KADR'' | Zajmuje się fotografią dokumentalną oraz artystyczną. W swoich poetyckich i mgicznych fotografikach porusza tematy ponadczasowe i pełne symboliki. Autorka projektów fotograficznych w publikacjach książkowych, w tym m. in: ''Pilan osobisty przewodnik po mieście i okolicach'' 2021, ''Do końca w Pile'' 2013 i innych. Publikowała też swoje fotografie w czasopismach polskich i zagranicznych, w tym włoskim magazynie FuoriAsse. | Autorka wystaw indywidualnych, w tym ''Wymiarowość'' RCK Piła 2025, cyklów: ''Matki'' - MCK Galeria ''Pięciu'' Czarnków 2020, Galeria na Starym Rynku Ujście 2020, Galeria Sztuki Gromada Piła 2019, Trzcianka 2019, Szczecin 2019, Toruń 2018; "Nowa płaszczyzna pamięci" Piła 2023 i 2015, ''Życie Kałużami się Rozbija'' Piła 2018 i 2012, "Moje wizje'' Wąsowo 2016 i Poznań 2015. | Brała też udział w licznych wystawach zbiorowych, poplenerowych oraz pokonkursowych w kraju i zagranicą, w tym m. in w kilku edycjach: ''Salon Pilski Art'' - BWA Piła, Ogólnopolski Konkurs Poznański Salon ''Robinsonada'' - PBG Gallery Skalar Office Poznań i Muzeum Narodowe Rolnictwa w Szreniawie, ''Zderzenia'' - Muzeum Narodowe Rolnictwa w Szreniawie, ''Wystaw się w CSW'' - Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu, ''Moja Wielkopolska'' - WBPiCAK Poznań, ''Nieuchwytność Światów'' z okazji 10-lecia WZAP - Kolegiacki Art Poznań 2025, ''Dylematy'' - Galeria ''Labirynt'' PS L-W Piła 2022, ''Bezkres światła" - Muzeum Ziemi Średzkiej Dwór w Koszutach, ''5 lat WZAP" - PBG Gallery Skalar Office Center Poznań 2019, ''Foto Open" - Bielsko Biała 2019, ''Obszary sztuki'' - Muzeum Ziemi Pałuckiej Żnin 2019, ''Indywidualizm" - Piła 2017, ''Wrażenia i refleksje" - Muzeum Narodowe Rolnictwa w Szreniawie 2017, ''Mój fyrtel" Piła 2016, ''Monidło" - Piła 2016, ''Tylko Jedno Zdjęcie" - Międzynarodowe Konfrontacje Fotograficzne Jarosław 2015, ''Niebieska flasza'' - Muzeum Narodowe we Wrocławiu 2015, ''Granica" - Galeria Sztuki Legnica 2015, ''Przestrzeń wyobraźni" - Poznań 2014, ''Foto odlot'' - Rzeszów 2014, XXIV Krajowy Salon Fotografii Artystycznej Żary 2014, ''Obecność i ślad" - Piła 2011, ''Nasza pasja" Piła 2009 i innych. | Uhonorowana Nagrodą Starosty Pilskiego Rafała Zdziereli w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury w 2024; Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej" w 2024; Honorową Odznaką Marszałka Województwa Wielkopolskiego Marka Woźniaka ''Za zasługi dla województwa wielkopolskiego" w 2019. Nagrodą dziennikarzy ''Człowiek roku'' w 2019; Nagrodą Prezydenta Miasta Piły ''Syriusz'' za ''Kulturalny sukces roku'' w 2018; Nagrodą ''FOTOKREATORA'' Wielkopolskiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu za twórczość fotograficzną i animowanie fotografii w województwie wielkopolskim w 2018; Złotym i Brązowym medalem Stowarzyszenia Twórców Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej w konkursie Fotograficznym ''Przestrzeń wyobraźni'' w 2015 i 2014; I Nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie Fotograficznym ''Przestrzeń wyobraźni'' w 2015; II Nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie Poznański Salon ''Robinsonada'' w 2019; III Nagrodą ''Bibliotekarz inny niż myślisz'' w 2019; III Nagrodą Leica Street Photo 2016 (wybór internautow); I Nagrodą ASF International Fine Art Photography w 2016 (wybór internautów); I Nagrodą ASF International Fine Art Photography w 2016 (wybór redakcji); III Nagrodą w konkursie fotograficznym na portalu historii ożywionej dobroni.pl w 2010. Wyróżniona w I Przeglądzie Twórczości Artystów Wielkopolski'2025 - Galeria 33 Ostrów Wielkopolski 2025; Finalistka konkursu ''Niebieska flasza'' organizowanego przez Muzeum Narodowe we Wrocławiu w 2014. Najlepszy projekt okładki do książki kryminalnej w II Festiwalu Kryminału ''Kryminalna Piła'' w 2014. | Więcej o twórczości artystki na stronie: https://www.facebook.com/p/Katarzyna-Olter-Photography-100063110535325/?locale=pl_PL

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz